خادمین اهل بیت

(بسم الله الرحمن الرحیم)

1. جمادی الاخر

پیشواز ظهور، باران رحمت، بارانی عجیب و بی سابقه از اول جمادی الآخر تا دهم رجب

عن أمیرالمومنین: یا عجباً کل العجب بین جمادى ورجب ...

عن أبی عبدالله: وإذا آن قیامه مطر الناس جمادى الأخرة وعشرة أیام من رجب مطراً لم یر الخلائق مثله، فینبت الله به لحوم المؤمنین وأبدانهم فی قبورهم، فکأنی أنظر إلیهم مقبلین من قبل جهینة ینفضون شعورهم من التراب.

از ابی عبدالله (منظور امام صادق علیه السلام است): آنگاه که قیامش نزدیک شود، در جمادی الآخر و ده روز از رجب، بر مردم بارانی می بارد، که مانندش را آفریدگان ندیده باشند، پس بدان باران، خداوند، گوشت و بدن مومنان را در قبورشان می رویاند. گویا دارم آنها را می بینم که از طرف جُهَینه می آیند، و خاک را از موهایشان می تکانند.

[گویا جُهینه یکی از طرف های مکه است.]

ظاهراً این همان بارانی است که برخی مردگان را برای رجعت زنده می‌کند. با این باران بدن ها در قبور، بازسازی می شود و ظاهراً با ندای آسمانی (احتمالاً ندای رمضان)، رجعت روح به بدن، اتفاق می افتد.
مشخص نیست، شروع این باران از ابتدای ماه جمادی خواهد بود یا از میانه‌ی آن.

گویا قضیه ی طغیان رود فرات و افتادن آب در کوچه های کوفه، که در برخی روایات گفته شده، مربوط به همین زمان باشد.

این باران پایان همه ی خشک سالی ها و بی آبی ها، خواهد بود.

بقیه در ادامه مطلب

(بسم الله الرحمن الرحیم)

حکیمه گوید: امام حسن عسکری علیه‌السلام فرمود: فرزندم را نزد من آور. من سرورم را آوردم... امام فرمود: فرزندم! سخن بگو! نوزاد پس از گواهی به یگانگی خداوند و درود بر پیامبر اکرم و پدران بزرگوارشان علیهم‌السلام آیات پنج و شش سوره قصص را تلاوت فرمود؛ «وَنُرِیدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمْ الْوَارِثِینَ، وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِی الْأَرْضِ وَ نُرِی فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُمْ مَا كَانُوا یَحْذَرُونَ؛ و می خواستیم بر كسانى كه در زمین به زبونى كشیده شده‏‌اند منّت نهیم و آنها را پیشوایان [مردم‏] گردانیم و ایشان را وارثان [زمین‏] كنیم و در زمین قدرتشان دهیم و به فرعون، هامان و سپاهشان چیزى را كه از آن حذر داشتند نشان دهیم».[۱]و[۲]

^{پی‌نوشت‌ها
۱. قصص: ۵و۶؛
۲. الغیبة، شیخ طوسی، ص۲۳۶،ح۲۰۴.}

(بسم الله الرحمن الرحیم)

یکی از اصول فلسفه مارکس این است که زخم هرقدر بیشتر چرکین شود زودتر دهن باز می‌کند و منفجر می‌شود؛ پس در جامعه نیز برای به‌ وجود آمدن انقلاب، باید فساد را بیشتر کرد. متأسفانه این تفکر غلط در برخی از متعتقدان به خدا نیز رخنه کرده و چنین پنداشته‌اند که اصلاحات از انقلاب جهانی امام موعود جلوگیری می‌کند. ولی، سستی این نظریه بر انسان‌های منصف و آگاه پوشیده نیست.
فقهای اسلامی، بحث پیرامون مسأله حکومت اسلامی، در عصر غیبت را، به دو حیثیت مطرح کرده‌اند:
الف. بحث در اصول مسأله حکومت اسلامی در زمان غیبت؛
ب. بحث پیرامون نیابت عامه فقیه عادل از طرف امام زمان.
اما پیرامون بحث اول،‌ برای تشکیل حکومت اسلامی در عصر غیبت به ذکر چند دلیل می‌پردازیم:

۱. دلیل اجتماعی‌تاریخی
حکومت امری است اجتماعی که نیاز جامعه به امنیت و حفظ حقوق افراد و رواج عدالت‌گستری، آن را واجب کرده است. جامعه اسلامی از سایر جوامع بشر که لازم آن برقراری نظم و قانو‌ن‌گذاری برای حفظ امنیت و حقوق و اشاع عدل در میان افراد جامعه است، جدا نیست و مثل جوامع دیگر نیاز به برقراری حکومتی دارد که قوانین را اجرا کند تا هدف از تنظیم قوانین تحقق یابد.
اگر جامع اسلامی با دیگر جوامع از نظر نیازمندی به این امور، اختلاف می‌داشت، پیامبر اکرم و امامان برای بیان این امر سزاوارتر بودند و چون پیامبر و امام چنین مطلبی را بیان نفرمودند؛ بنابراین جامع اسلامی هم در اینکه باید حکومتی داشته باشد، مانند سایر جوامع بشری است و با همین دلیل، بر تشکیل حکومت در زمان غیبت نیز استدلال می‌شود، با این بیان که: جامعه اسلامی در زمان غیبت، مثل تمامی جوامع دیگر نیاز به قانون و تشکیل حکومت دارد تا بتواند در استحکام آن بکوشد و هدف از تشریع قانون را تحقق بخشد، و ازاین‌جهت با دیگر جوامع بشری تفاوتی ندارد.
پس از قبول این مسأله که به‌طور خلاصه بیان شد و در جای خود ثابت شده است؛ عقل می‌گوید یکی از دو امر را باید پذیرفت؛ حکومت اسلامی و یا حکومت کفر؛ زیرا نوع سومی قابل تصور نیست. از این حکم چنین نتیجه می‌شود که حکومت اسلامی واجب است. چراکه خضوع درمقابل حکومت حاکم کافر، حرام است.

بقیه در ادامه مطلب

(بسم الله الرحمن الرحیم)

در مورد مشروعیت حکومت‌های پیش از ظهور، دو نظریه متفاوت وجود دارد. گروه اندکی، هر قیام و نهضتی پیش از ظهور امام مهدی علیه‌السلام را جایز نمی‌دانند و عده فراوانی، قیام علیه ستمگران در عصر غیبت را نه‌تنها جایز، بلکه واجب، و سکوت و خانه‌نشینی را خیانت به اسلام و مسلمانان می‌دانند. به همین دلیل، بررسی دیدگاه دو طرف و ارزیابی دلائل آنان، امری ضروری به نظر می‌رسد؛ زیرا، هر دو گروه، سخن از اسلام می‌گویند و مدعی هستند که نظر آنان موافق با شرع مقدس اسلام است.

دلائل مخالفان قیام

الف. دلایل مخالفان قیام از اهل سنت
در بینش اهل سنت، هر کسی که زمام امور مسلمانان را در دست گیرد و حاکم جامعه اسلامی شود، اطاعات او تا زمانی که اقامه‌ نماز کند و کفر صریح نیاورد، بر همه واجب است، ولو ستمگر و معروف به خیانت، شرب خمر و فسق و فجور باشد. اینان، برای مدعای خود، به روایاتی تمسک می‌کنند که برخی از آنها عبارت است از:

۱. در صحیح مسلم، خبری از حذیفه یمانی نقل شده که می‌گوید: خدمت رسول خدا بودیم. سؤالاتی نسبت به آینده و پس از رسول خدا کردیم. حضرت فرمود: «حاکمانی بعد از من می‌آیند که نه به سنت من عمل می‌کنند و نه به هدایت من هدایت یافته‌اند. صورت انسانی دارند، ولی قلبشان، قلب شیطان است».
حذیفه می‌گوید: من از رسول خدا نسبت به چنین حاکمانی کسب تکلیف کردم که وظیفه ما، در برابر آنان چیست؟ آیا با آنان به جنگ برخاسته و آنان را از دم شمشیرمان بگذرانیم؟
حضرت در جواب فرمود: «شما، جز اطاعت، چاره‌ای دیگر ندارید و موظف به اطاعت هستید. گرچه به پشتتان تازیانه بزنند و اموال شما را غارت کنند، تنها وظیفه شما، اطاعت است».[۱]

۲. از احمد حنبل نقل شده که گفت: «... اگر کسی به زور و قهر و غلبه، بر جامعه اسلامی مسلط شد، و زمام امور را در دست گرفت و خلیفه و امیرالمؤمنین شد، بر فردفرد جامعه، اطاعت او لازم است و بر احدی که به خدا و روز جزا ایمان دارد، روا نیست شبی را به صبح آورد و آن شخص حاکم را امام خود نداند، حال می‌خواهد آن حاکم، شخص نیک و خوب باشد و یا فاجر و بد. به هر حال او امیر مؤمنین است».[۲]

بقیه در ادامه مطلب

(بسم الله الرحمن الرحیم)

فرهنگ، مجموعه‌ای از نگرش‌ها، ارزش‌ها، هنجارها، رسوم و آداب، شعائر و اعمال خاص است که جامعه آنها را می‌پذیرد. فرهنگ مهدویت نیز مجموعه‌ای از آیین‌های اعتقادی، اخلاقی، رفتاری، مدیریتی، معرفتی، اجتماعی، فقهی و مانند آن است که پیامبر اکرم بر پایه وحی الهی آنها را برای هدایت انسان‌ها به ارمغان آورد. امامان معصوم علیه‌السلام این فرهنگ را به نسل‌های بعدی منتقل کرده‌اند که تبیین، تفسیر و تشریع آن در زمان کنونی به عهده وجود مقدس حضرت ولی‌عصر است. آن حضرت نیز در دوران هفتاد ساله غیبت صغرا از طریق سفیران خاص خود (نایب خاص) این مهم را به انجام رساند که در دوران کنونی (غیبت کبرا) مروجان دین و مراجع بزرگوار تقلید (نایبان عام) آن آموزه‌ها را منتشر می‌کنند.[۱] 

(بسم الله الرحمن الرحیم)

دلیل قطعی بر شهادت امام مهدی علیه‌السلام در دست نیست. کسانی‌که قائل به شهادت آن حضرت شده‌اند به دو دلیل تمسک کرده‌اند: 

(بسم الله الرحمن الرحیم)

حرکت اصلاحی آن حضرت را پس از ظهور و قیام، می‌توان به دو مرحله تقسیم کرد:

مرحله اول؛ جنگ و مبارزه

طبیعی است که با قیام امام زمان، ستمگران به دشمنی برخاسته، بی‌توجه به سخنان منطقی امام، می‌خواهند مانع اقدامات مصلحانه امام می شوند؛ زیرا این حرکت ضرر منافع جاه‌طلبانه آنهاست. بنابراین، سران کفر و فساد زبانی جز شمشیر و جنگ نمی شناسند و اصولاً برای گفت‌وگو و کشف حق نیامده‌اند. پس آن حضرت در ابتدا مجبور است با آنان برخورد مسلحانه کند و دست آنها را از قدرت و اموال مظلومان کوتاه گرداند. از روایات چنین استفاده می شود که این مرحله بیش از هشت ماه طول نمی‌کشد و پس از آن تمام جهان به تسخیر امام مهدی علیه‌السلام در آمده، آتش جنگ و مبارزه خاموش می شود.[۱]

مرحله دوم؛ ارشاد و تبلیغ

بعد از سرنگونی سران کفر و فساد که منطقی جز زور نمی‌شناختند، نوبت به مردم عادی می‌رسد که اهل منطق و استدلال هستند و از پذیرش حق امتناع ندارند. امام در این مرحله، به زور متوسل نمی‌شود، بلکه حقیقت دین را تبلیغ می‌کند و هرکس از هر مکتبی دلیل بخواهد، با مبانی اعتقادی دین خودش، جواب او را می‌دهد. به این صورت، مردم با شنیدن دلایل کافی و قطعی امام، به ایشان ایمان می‌آورند.

بقیه در ادامه مطلب