خادمین اهل بیت

بسم الله الرحمن الرحیم

خادمین اهل بیت به نقل از پرتال جامع مهدویت:مطابق احادیث بسیاری از شیعه و سنی، حضرت عیسی علیه‌السلام وزیر امام زمان خواهد بود. آن پیامبر خدا، به امام عصر اقتدا می‌کند و پشت سر او نماز می‌خواند.[۱] حضرت عیسی علیه‌السلام، از هنگامی که پیغمبر اکرم به رسالت مبعوث شده‌اند ـ به فرض اینکه در عالم تکلیف باشند و عبادات و تکالیفی انجام دهند ـ به آیین اسلام و احکام قرآن و روش پیامبر عمل می‌کنند و اینکه وزارت حضرت مهدی علیه‌السلام را نیز بر عهده دارند، این مطلب را تأیید می‌کند.
مسیحیان نیز مانند سایر ملت‌ها هستند که بسیاری از آنها به ندای توحید و عدل منجی موعود، لبیک می‌گویند و ایمان می‌آورند. البته اندکی از آنان مانند سایر افراد لجوج، سرسختی نشان خواهند داد. مفسران طبق روایتی، آیه ۱۵۹ سوره نساء را که می‌فرماید: «و هیچ کسی از اهل کتاب نیست مگر اینکه پیش از مرگش، به او ایمان می‌آورد» چنین معنی کرده‌اند: پیش از روز رستاخیز (در قیام حضرت مهدی علیه‌السلام) عیسای مسیح نزول می‌کند و هیچ کس از یهود و نصاری نمی‌ماند مگر اینکه به او ایمان می‌آورد.[۲]
بنابراین طبق تفسیر فوق از آیه مذکور و به حسب سایر احادیث، در آخرالزمان و حکومت حضرت حجت، اهل کتاب همگی به او ایمان می‌آورند.

_{پی‌نوشت‌ها
۱. منتخب‌الاثر، آیت‌الله صافی گلپایگانی، صص ۳۱۷ـ۳۱۶.
۲. کنزالدقائق، میرزا محمد مشهدی، ج۲، ص ۶۷۹.}

منبع:پرتال جامع مهدویت

بسم الله الرحمن الرحیم

خادمین اهل بیت به نقل از مصاف:

در شمارگان گذشته از مجموعه مقالات پیش رو، در ابتدا به بررسی نگاه ادیان غیر الهی مانند بودا و شینتو، به مقوله حکومت آخرالزمان پرداختیم و پس از آن، به صورت مبسوط، به بررسی منجی و چگونگی بشارت او، در ادیان زرتشتی و یهودیت پرداختیم. در این شماره و چند شماره آتی در نظر داریم به امید خدا، به بررسی نوع نگاه حاکم بر مسیحیت به مقوله منجی موعود، بپردازیم.

* آنچه در این مقالات با عنوان موعود در مسیحت ارائه می‎گردد با استناد به کتاب مقدس انجیل بوده و تفاوت بسیاری با آنچه امروزه به عنوان مسیحیت صهیونیسم نامیده می‎شود دارد.

مسيحيان و بازگشت مسيح

انديشه بازگشت عيسي (عليه‏السلام) يكي از باورهاي جامعه مسيحيت را تشكيل مي‏دهد. اين شوق و انتظار در بخش‏هاي قديمي‏تر عهد جديد مانند رساله اول و دوم پولس به تسالونيكيان به خوبي منعكس شده است، اما در رساله ‏هاي بعدي مانند رساله ‏هاي پولس به تيموتاؤس و تيطس، همچنين رساله پطرس، به بعد اجتماعي مسيحيت توجه گشته است .

اين مسأله از آن‏جا ناشي مي‏شد كه مسیحیان با گذشت زمان بر این دیدگاه قائل شدند كه بازگشت مسيح بر خلاف تصور آن‏ها نزديك نخواهد بود، هر چند اقليتي از آنان بر اين عقيده باقي ماندند كه عيسي به زودي خواهد آمد و حكومت هزار ساله خود را تشكيل خواهد داد؛ حاكميتي كه در روز داوري پايان خواهد يافت. از همين رو از دير باز گروه‏هاي كوچكي به نام هزاره گرا در مسيحيت پديد آمدند كه تمام سعي و تلاش خود را صرف آمادگي براي ظهور دوباره عيسي در آخرالزمان مي‏كنند.

بقیه در ادامه مطلب

(بسم الله الرحمن الرحیم)

به نام خدا

 اين منجي ها دنيوي است يا اخروي ؟ و بر نامه آنها چيست ؟ در زمان او ديگر جايي براي زشتي و ظلم نيست. بنابر اين ظهور منجي حادثه‌اي بزرگ مربوط به عالم دنيا مي‌باشد.

در كتاب‌هاي مربوط به مذاهب به نام‌ها و القاب مختلفي بر مي‌خوريم مثلاً:
ـ در مذهب يهود: سرور ميكائيلي، عزير، منحاس، ماشيع؛
ـ در مذهب مسيحيت: مهميد آخر، مسيح، پسر انسان؛
ـ در مكتب زرتشت: سوشيانس؛
ـ در مكتب هندوها: ويشنو، منصور، فرخنده؛
ـ در مكتب بودا: مايتريا، بوداي پنجم؛
ـ در مذهب اسلام: مهدي، قائم؛

 امام مهدي(ع) منجي عالم بشريت است. بايد توجه داشت منجي در همه مذاهب منجي بشريت است. او مي‌آيد تا عدالت را در همه‌ي جهان پياده كند و مردمان را تحت دين واحد گرد آورد. و چون هر مذهب و مكتب خود را بر حق مي‌داند لذا منجي جهان را از خود برمي‌شمارد.
ما مسلمانان كه دين اسلام را آخرين دين الهي مي‌دانيم معتقديم امام مهدي(ع) از فرزندان پيامبر(ص) و حضرت فاطمه(س) مي‌باشد كه با آمدنش عدالت فراگير شده و دين مقدس اسلام در سرتاسر جهان گسترش مي‌يابد. خداوند مي‌فرمايد: « هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ»(توبه، 33).
و پيامبر(ص) فرمود: مهدي از فرزندان من است خداوند به واسطه او جهان را پر از عدل و داد مي‌كند همانگونه كه پر از ظلم و جوب شده است.
گفتني است با توجه به روايات متعدد و معتبري كه از وجود مقدس پيامبر(ص) درباره ظهور امام مهدي(ع) صادر شده است، عموم مسلمانان ـ چه شيعه و چه اهل سنت ـ معتقد به ظهور آن بزرگوار هستند. حتي عموم اهل سنت همانند شيعه، ايشان را از فرزندان پيامبر و حضرت زهرا(س) مي‌دانند. البته تفاوت مهمي كه ميان شيعه و اهل تسنن است اينكه شيعه معتقد است: امام مهدي(ع) فرزند امام حسن عسكري(ع) است كه در سامرا به دنيا آمده است. اما اهل تسنن معتقد به ولادت ايشان نيستند، بلكه مي‌گويند در آخر الزمان به دنيا مي‌آيد.

باز نشر و تنظیم مطلب : سایت رهبران شیعه

به نام خدا

 در این شماره ضمن بررسی بخش انتهایی فراز مطرح شده در شماره پیشین، به نگاه اجمالی بر دو بخش دیگر از این کتاب که به طور مستقیم به ویژگی‎های عصر ظهور اشاره دارد، خواهیم پرداخت.

بسم‌الله الرحمن الرحیم

در شماره گذشته، فرازهایی از کتاب «اشعیای نبی» که به طور مستقیم، به ظهور حضرت بقیه‎الله الاعظم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) اشاره داشت را مورد بررسی قرار دادیم و برخی از احادیث شیعی مرتبط با آن‎ را یادآور شدیم:

در آخرین فراز از بشارت کتاب «اشعیای نبی» که در شماره قبل به تفصیل آن را ارائه دادیم،  آمده است: «جهان از معرفت خداوند پر خواهد بود مثل آبهایی كه دریا را می‌پوشاند»، این مطلب نشانگر این واقعیّت است كه در عهد با سعادت آن موعود آسمانی چنان تحول عظیم علمی و فرهنگی به وجود می‌آید كه همه‌ی مردمان به خدای یگانه ایمان می‌آورند. درهای رشته‌های گوناگون علوم و دانش به روی انسان‌ها گشوده می‌شود، سطح معلومات بشری بالا می‌رود، راهی را كه بشریّت در طول تاریخ در هزاران سال پیش به دنبال آن بوده در زمان كوتاه می‌پیماید، عقل‌ها كامل و اندیشه‌ها شكوفا می‌گردد، و كوته بینی‌ها و تنگ نظری‌ها از بین می‌رود، و انسان‌ها به كمال و بلوغ عقلی و اخلاقی و انسانی می‌رسند و به تمام ناكامی‌ها، شكست‌ها، ستم‌ها، نادانی‌ها و بدبختی‌ها پایان می‌دهند، و زندگی شرافتمندانه‌ تازه‌ای را آغاز می‌نمایند.

چنان كه در حدیثی از امام باقر ـ علیه السّلام ـ آمده است كه فرمود:

بقیه در ادامه مطلب

(بسم الله الرحمن الرحیم)

(بسم الله الرحمن الرحیم)
غربی‌ها چه نقشی در جریان ظهور حضرت مهدی علیه‌السلام دارند؟
تحلیل و بررسی اندیشه منجی موعود در ادیان ابراهیمی نشان می‌دهد، باور به منجی موعود در جوامع غربی و ظهور او در آخرالزمان، موجب رهایی و نجات جامعه از مشکلات شناخته شده است. از منظر قرآن کریم، تحقق وعده الهی مبنی بر ظهور منجی موعود، امری مسلم به شمار آمده، بشارت به آمدن منجی موعود در ادیان ابراهیمی، یهودیّت و مسیحیّت را تأیید می‌کند: «و لقد کتبنا فی الزبور من بعد الذکر أن الأرض یرثها عبادی الصالحون».[۱]
از این رو، پرورش موعود‌باوری و پرداختن به وجود منجی در ادیان ابراهیمی اسلام و یهودیّت و مسیحیت، نقطه عطف این ادیان به شمار آمده، موجب برقراری پیوند با آموزه مهدویت می‌شود. منجی‎گرایی در غرب، به مثابه موعود‌باوری در اندیشه اسلامی بوده، موجب تلاقی ارزش‌ها و گرایش به نقاط مشترک موعود‌باوران و منجی‌گرایان خواهد شد. این در حالی است که منابع و مستندات الهیّاتی غرب، چهره‌ای شفاف و ماهیّتی معین از موعود آخرالزمان ترسیم نمی‌کند و تحقیقات، تناقض‌گویی‌های متعددی درباره منجی را نشان می‌دهد. از دیگر سو، اندیشه سیاسی غرب در پی دستیابی به منافع از پیش تعیین شده غرب در سایه منجی‎گرایی غربی مبتنی بر ترویج مسیحیّت و یهودیّت صهیونیستی می‌باشد؛ در نتیجه، این اندیشه بنیادین در غرب، با وضعیت کنونی به تسریع ظهور نمی‌‎ا‎نجامد، هر چند به‌رغم دشمنی غرب با این آموزه و ستیز با مهدویت، اخلال چندانی نیز در روند ظهور مشاهده نخواهد شد و بعید نیست چالش‎هایی برای مهدی‎باوران را به دنبال داشته، موجب تشدید فتنه‌های آخرالزمان و سخت‎تر‌شدن دوران امتحان برای منتظران باشد.

بقیه در ادامه مطلب