خادمین اهل بیت

بسم الله الرحمن الرحیم

توبه باعث می شود چرک و آلودگی های روحی شسته شود و این سبکی کمکمان می کند، برای رسیدن به معنویات قدم های آغازین را برداریم و از انجام عبادات و مستحبات حظ کافی ببریم.

امام على علیه ‏السلام فرمود: «توبه دلها را پاک‏مى‏كند و گناهان را مى‏شوید.» (1)

امام على علیه‏ السلام فرمود: هر كه بـاز آیـد، خدا به او بازگردد و به جوارح او و جاى جاى زمین دستور داده شود كه آبروى او را حفظ كنند و عیب هایش را بپوشانند و گناهانى كه فرشتگان حافظ اعمال برایش نوشته‏اند از یاد آنان برده شود. (2)

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: خدا رحمت كند بنده اى را كه حلالیت بطلبد از برادرى كه به آبرو یا مال او تجاوزكرده، قبل از آن كه (در قیامت) از او بازخواست كنند، آنجایى كه دینار و درهمى نباشد،در نتیجه اگر شخص كار نیكى داشته باشد از آن بردارند و اگر نداشته باشد، از گناهان مظلوم برداشته بر گناهان او بیفزایند.

2- حلالیت طلبیدن از اطرافیان

در دنیا و حیات اجتماعی ما با دیگران در ارتباطیم و در این ارتباطات ممکن است خواسته یا ناخواسته موجب رنجش و آزاردیگران شده باشیم، گاهی ممکن است از آن ها غیبت کرده باشیم، به آبرویشان لطمه زده باشیم، سرزنش ها کرده باشیم ...این ها همه گناهانی است که برای روح وبال و سنگینی است چرا که  ظلم ما در حق مردم  با توبه پاک نمی شود و باید سعی کنیم در حد امکان رضایت اطرافیمان را جلب کنیم.

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: خدا رحمت كند بنده اى را كه حلالیت بطلبد از برادرى كه به آبرو یا مال او تجاوزكرده، قبل از آن كه (در قیامت) از او بازخواست كنند، آنجایى كه دینار و درهمى نباشد، در نتیجه اگر شخص كار نیكى داشته باشد از آن بردارند و اگر نداشته باشد، از گناهان مظلوم برداشته بر گناهان او بیفزایند. (3)

آغاز ماه مبارک رمضان فرصت خوبی است برای عذر تقصیر، با تواضع و ادب از خانواده، دوستان و همکارانمان بخواهیم ما را حلال کنند.

3- نظافت منازل و مساجد

ماه مبارک رمضان فرشتگان از آسمان به زمین می آیند و گرد روزه داران می چرخند و برایشان طلب آمرزش می کنند، در مکان هایی که نجاست و ناپاکی باشد فرشتگان وارد نمی شوند. باید یک خانه تکانی کنیم که ناپاکی در لباس هایمان در خانه هایمان نباشد.

و نظافت مساجد به خاطر حضور بیشتر واجب است، باید مساجدمان را تمییز کنیم خاک از در و دیوارش بروبیم و برای پذیرایی از روزه داران و فرشتگان آماده اش کنیم.

4- روزه سه روز آخر ماه شعبان  

امام صادق علیه ‏السلام: هر كس سه روزِ آخر شعبان را روزه بدارد و آنها را به ماه رمضان متّصل كند، خداوند براى او پاداش روزه دو ماه پیاپى را مى ‏نویسد.(4)

عیون أخبار الرضا علیه ‏السلام به نقل از عبد السلام بن صالح هروى ـ نقل می‌كند در آخرین جمعه ماه شعبان، خدمت امام رضا علیه ‏السلام رسیدم. به من فرمود:  

«اى ابوصَلْت! بیشترِ شعبان گذشته است و این، آخرین جمعه از آن است. پس در آنچه از آن مانده، كوتاهى‏هایت را در آنچه گذشته است، جبران كن. به كارى روى آور كه برایت مفید باشد و آنچه را بیهوده است و به تو مربوط نیست، وا گذار.  

امام على علیه ‏السلام فرمود: «توبه دل ها را پاک‏ مى ‏كند و گناهان را مى ‏شوید»

زیاد دعا و استغفار و تلاوت قرآن داشته باش و از گناهانت به درگاه خدا توبه كن، تا در حالى ماه خدا سوى تو آید كه براى خدا خالص شده باشى. هیچ امانتى را بر عهده خویش باقى نگذار، مگر آن كه ادا كرده باشى، و هیچ كینه‏اى را در دلت نسبت به مومنى نگاه مدار، مگر آن كه از دل به در آورده باشى، و هیچ گناهى را كه مرتكب مى‏شدى، رها مكن، مگر این كه از آن، دست برداشته باشى.  

از خدا پروا كن و در نهان و آشكار كارت، بر او توكّل كن؛ «و هر كس بر خدا توكّل كند، او برایش بس است. خداوند، فرمان خویش را پیش خواهد برد. به یقین، خداوند براى هر چیزى اندازه‏اى قرار داده است.»

و در باقى‏مانده این ماه، زیاد بگو: "خدایا! اگر ما را در آنچه از شعبان گذشته است، نیامرزیده‏اى، پس ما را در باقیمانده آن ببخشاى!"  

همانا خداوند متعال، در این ماه به احترام ماه رمضان، بسیارى را [از آتش] آزاد مى‏ كند.»(5)  
 
جمع بندی:
فرصت ها بخواهیم یا نخواهیم می گذرند، از ماه پر از فضیلت شعبان فقط سه روز مانده است سه روزی که به مثابه پلی برای ورود به ماه مبارک رمضان است، بیاییم در این سه روز دستی به روی روح و جانمان بکشیم، اگر با آلودگی وارد ماه مبارک رمضان شویم آن فرصت نوارنی را هم از دست خواهیم داد، ماهی که حتی نفس کشیدن هم ثواب دارد، کاری کنیم با عنایت خداوند متعال نَفَس های آلوده نکشیم. إن شاء الله تعالی

پی نوشت ها: 
1- غرر الحكم، 1355
2- بحار الأنوار، جلد 32، ص 28
3- نهج الفصاحه، ح 1657
4-  كتاب من لا یحضره الفقیه، 2،94،1829/ الخصال: 582،6
5- عیون أخبار الرضا علیه ‏السلام، 2،51،198/ الإقبال، 1،42/ بحارالأنوار، 97،73،17

منبع: تبیان