خادمین اهل بیت

مرحوم آیت‌الله آقامجتبی تهرانی از سالکان و اساتید اخلاق است که توصیه‌ها و رهنمودهای ایشان در بسیاری از موارد می‌تواند برای ما راهگشا باشد.

با توجه به اهمیت ماه رجب و جایگاه آن برای درک بهتر ماه مبارک رمضان، توصیه‌هایی از این عالم فرزانه در ادامه می‌آید:

ماه رجب، ماه دعاست. بخوانید این دعاهایی را که وارد شده است. نمی‌دانید این دعاها چه جلایی به روح ما می‌دهد، به خصوص با توجه به مضامینی که دارند.

امام صادق(ع) هر روز در ماه رجب دعای «خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَی غَیْرِکَ» را می‌خواند، هر جمله‌اش که انسان می‌خواند نمی‌دانید که چطور انسان را عاشق خدا می‌کند، به خدا نزدیک می‌کند.

«خَابَ الْوَافِدُونَ عَلَی غَیْرِکَ»؛ کسی که به غیر تو وارد شود، هر مهمانی که به غیر تو بیاید «وَ خَسِرَ الْمُتَعَرِّضُونَ إِلا لَکَ»؛ کسی که به غیر تو رو آورد زیانکار است.

«وَ ضَاعَ الْمُلِمُّونَ إِلا بِکَ»؛ هر که به درگاه غیر تو برود، باز محتاج است. «وَ أَجْدَبَ الْمُنْتَجِعُونَ إِلا مَنِ انْتَجَعَ فَضْلَکَ»؛ هر که غیر از فضل و کرم تو درخواست کند، باز هم دست خالی و بی‌نواست.

این جملات، مقدمه است، سپس امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید:‌ «بَابُکَ مَفْتُوحٌ لِلرَّاغِبِینَ»؛ درب لطف تو بر روی تمام مشتاقان باز است. «وَ خَیْرُکَ مَبْذُولٌ لِلطَّالِبِینَ»؛ احسان تو برای هر درخواست‌کننده ای مبذول و روان است.

«وَ فَضْلُکَ مُبَاحٌ لِلسَّائِلِینَ»؛ فضل و کرمت برای هر سائلی رواست. «وَ نَیْلُکَ مُتَاحٌ لِلْآمِلِینَ»؛ عطایت برای امیدواران مهیاست.

خدا را نشناخته‌ایم، ببینید امام صادق(ع) چه جوری خدا را معرفی می‌کند. «وَ رِزْقُکَ مَبْسُوطٌ لِمَنْ عَصَاکَ»؛ روزی‌ات برای اهل معصیت گسترده است، نه مطیع‌ات! تو عاصیان را روزی می‌دهی. «وَ حِلْمُکَ مُعْتَرِضٌ لِمَنْ نَاوَاکَ»؛ بردباری‌ات بر هر کسی که رو به تو آورد، این بردباری تو باز نسبت به او هم متوجه است؛ یعنی این طور نیست که اگر دید معصیت‌کار است، رو به تو بیاورد و دست رد به سینه‌اش بزنی.

«عَادَتُکَ الْإِحْسَانُ إِلَی الْمُسِیئِینَ»؛ این یک تعبیر است؛ تو یک روشی داری و روشت آن است که احسان می‌کنی به آن بدکارها. «وَ سَبِیلُکَ الْإِبْقَاءُ عَلَی الْمُعْتَدِینَ»؛ طریقه‌ات مدارا کردن است با کسانی که نسبت به اوامر تو سرکشی می‌کنند.

«اللَّهُمَّ فَاهْدِنِی هُدَی الْمُهْتَدِینَ»؛ امام صادق(ع) به ما یاد می‌دهد این خدای توست، تو خدای خودت را نشناختی، برو در این خانه، برو تسلیم خدا شو.

اگر ما خدا را بشناسیم، به آن مقداری که توانش را داریم، آن طور که ائمه اطهار علیهم‌السلام برای ما توصیف کرده‌اند، مسلم است در مرتبه اولِ تسلیم قرار می‌گیریم؛ دیگر دلهره‌ای نداریم.

تدبیرم را می‌کنم، دعایم را می‌کنم، سپس واگذار می‌کنم و به تکلیف شرعی‌ام عمل می‌کنم، وقتی عمل کردم دلم آرام می‌شود و هیچ دغدغه‌ای ندارم. نفسم هم اذیت نمی‌شود