(بسم الله الرحمن الرحیم)
دانلود
از عمق ناپیداى مظلومیت ما،صدایى آمدنت را وعده مى داد.
صدا را، عدل خداوندى صلابت مى بخشید و مهر ربانى گرما مى داد.
و ما، هر چه استقامت، از این صداگرفتیم و هرچه تحمل، از این نوادریافتیم.
در زیر سهمگین ترین پنجه هاى شكنجه تاب مى آوردیم كه شكنج زلف تو را مى دیدیم. در كشاكش تازیانه ها و چكاچك شمشیرها، برقنگاه تو تابمان مى داد و صداى گامهاى آمدنت توانمان مى بخشید.
رایحه ات كه مژده حضور تو را بردوش مى كشید مرهمى بر زخمهاى نو به نومان بود و جبر جانهاى شكسته مان. دردها همه از آن رو تاب آوردنى بود كه آمدنى بودى.
تحمل شدائد از آن رو شدنى بودكه ظهورت شدنى بود و به تحقق پیوستنى.
انگار تخم صبر بودیم كه در خاك انتظار تاب مى آوردیم تا در هرم خورشید تو به بال و پر بنشینیم.
سنگینى بار انتظار بر پشت ما، سنگینى یك سال و دو سال نیست سنگینى یك قرن و دو قرن نیست.حتى از زمان تودیع یازدهیمن خورشید نیست.
تاریخ انتظار و شكیبایى ما به آن ظلم كه در عاشورا بر ما رفته استبرمى گردد، به آن تیرها كه از كمان قساوت برخاست و بر گلوى مظلومیت نشست، به آن سم اسب هاى كفر كه ابدان مطهر توحید را مشبك كرد. به آن جنایتى كه دست و پاى مردانگى را برید.
پامبر(ص) می فرمایند: كسى خواهد آمد،نامش نام من،كنیه اش كنیه من، لقبش لقب من،دوازدهمین وصى من خواهد بود وجهان را از توحید و عدل و عشق و دادپر خواهد فرمود.
از آن زمان تاكنون ما به آب حیات انتظار زنده ایم، انتظار ظهور منتقم خون حسین.
تاریخ استقامت ما از آن زمان همدورتر مى رود، از عاشورا مى گذرد وبه بعثت پیامبر اكرم مى رسد. هم اودر مقابل همه جهل و ظلم و كفر وشرك و عناد و فسادى كه جهان آن زمان را پوشانده بود وعده مى فرمودكه كسى خواهد آمد. نامش نام من،كنیه اش كنیه من، لقبش لقب من،دوازدهمین وصى من خواهد بود وجهان را از توحید و عدل و عشق و دادپر خواهد فرمود.
اما تاریخ صبر و انتظار ما به دورترها برمى گردد، به مظلومیت وتنهایى عیسى، به غربت موسى، به استقامت نوح و از همه اینها گذرمى كند تابه مظلومیت هابیل مى رسد.
انتظار و بردبارى ما را وسعتى است از هابیل تاكنون و تا برخاستن فریاد جبرئیل در زمین و آسمان وآوردن مژده ظهور امام زمان.
آرى و در آن زمان هستى حیات خواهد یافت، عشق پر و بال خواهدگشود و در رگهاى خشكیده علم،خون تازه خواهد دوید. پشت هیولاى ظلم و جهل با خاك، انس جاودان خواهد گرفت، شیطان خلع سلاح خواهد شد، انسان بر مركب رشدخواهد نشست و عروج را زمزمه خواهد كرد.
سید مهدى شجاعى