خادمین اهل بیت

نیمه شعبان از ایام سعد و مبارکی است که فرصتی برای نجات قلب و ذهن و شستشو و طهارت درون از هجمه  تاریکی ها و غفلت ها و جهل هاست. نیمه شعبان علاوه بر این که  با تولد امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف گره خورده است بنا بر روایاتی از شب های قدر هم محسوب می شود. آیت الله حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در کتاب "المراقبات" به برخی از فضایل این روز و اعمالی که وارد شده است پرداخته اند.

بقیه در ادامه مطلب

گروه فرهنگی مشرق؛  مرحوم شیخ صدوق در کتاب کمال الدین روایتی را با این مضمون نقل می کند که سدیر صیرفی (از یاران خاص امام صادق علیه السلام) می گويد: من و مفضّل بن عمر و ابو بصير و ابان بن تغلب بر مولايمان امام صادق وارد شديم، ديديم كه بر خاك نشسته و قبای خيبرى طوقدار بى‏ گريبان آستين كوتاهى در بر دارد و مانند مادر فرزند مرده شيداى جگر سوخته ‏اى مى‏ گريد و اندوه چهره اش را پرکرده و گونه ‏هايش دگرگون شده و ديدگانش پر از اشك است و مى‏ گويد:
آقاى من! غيبت تو خواب از ديدگانم ربوده و بسترم را بر من تنگ ساخته و آرامش قلبم را از من سلب کرده است.
آقاى من! غيبت تو اندوه مرا به فجايع ابدى پيوند داده، و فقدان يكى پس از ديگرى، جمع و گروه را نابود كرده است. من ديگر اشكى را كه از ديدگانم روان است و ناله ‏اى را كه از مصائب و بلاياى گذشته از سينه‏ ام سر مى ‏كشد، احساس نمی کنم جز آنچه را كه در برابر ديدگانم مجسّم است و از همه گرفتاري ها بزرگتر و جانگدازتر و سخت ‏تر و ناآشناتر است، ناملايماتى كه با غضب تو در آميخته و مصائبى كه با خشم تو عجين شده است.

سدير گويد: چون امام صادق عليه السّلام را در چنين حالى ديديم از شدّت حیرانی، عقل از سرمان پريد و به واسطه آن رخداد هائل و پديده وحشتناك، از شدّت جزع قلوبمان چاك چاك گرديد و پنداشتيم كه آن نشانه حادثه ای كوبنده و يا مصيبتى از مصائب روزگار است كه بر ایشان نازل شده است. و گفتيم: اى فرزند بهترين خلايق! چشمانت گريان مباد! از چه حادثه اى اشكتان روان و سرشك از ديدگانتان جاری است و كدام حادثه ای است كه اين ماتم را بر شما واجب كرده است؟

مشرق- بحارالأنوار ـ به نقل از نَوف بِكالى ـ : اميرمؤمنان امام علی علیه‌السلام را ديدم كه پشت كرده، شتابان مى‌‏رود. گفتم: كجا مى‏‌روى، مولای من؟ فرمود: رهايم كن، اى نوف! آرزوهايم مرا به سوى معشوق مى‏‌رانَد.
گفتم: سرورم! آرزوهايت چيست؟
فرمود: آن كه آرزويم به اوست، خود، آنها را مى‌‏داند و مرا نيازى نيست تا آنها را به غير او بازگويم. در ادب بنده، همين بس كه در برخوردارى‏‌ها و نيازهايش، كسى جز خداوندگار خويش را شريك نگردانَد.
گفتم: اى اميرمؤمنان! من از آزمندى و چشمداشت به آرزويى از آرزوهاىِ دنيوى، بر نفس خويش بيمناكم.
فرمود: چرا به حمايتگاه بيمناكان و پناهگاه خداشناسان  پناه نمى‏‌برى؟
گفتم: آن را نشانم بده .
فرمود: خداوندِ والا و بزرگ. آرزويت را به حُسنِ تفضّل او پيوند بزن و با تمام خواست، به او روى بياور، و اگر هر آنچه [جز خدا] در دلت وارد مى‏‌شود، درمان كنى، من، ضامنِ جايگزين آنم. 

با تمام وجود، به خداوند پاك، رو كن؛ زيرا او مى‏‌فرمايد: به عزّت و جلالم سوگند، اميد هركس را كه‏ به غير از من اميد بندد، به يأس مبدّل مى‌‏سازم و جامه خوارى در ميان مردم بر او مى‏‌پوشانم و او را از قُرب خويش، دور مى‏‌سازم و پيوندم را با او مى‌‏بُرم و او را گم‏نام مى‏‌سازم؛ زيرا به غير من توجّه مى‏‌كند. واى بر او! آيا در گرفتارى‏‌هايش به جز من آرزومند مى‏‌شود با آن كه رفعِ سختى‌‏ها و گرفتارى‏‌ها در دست من است؟! و به كسى جز من، اميد مى‏‌بندد، در حالى كه زنده پاينده منم؟! ودرهاى بسته بندگانم را مى‏‌كوبد و در خانه مرا كه باز است، رها مى‏‌كند؟! كيست كه علیرغم همه گناهانش به من اميد بندد و من نوميدش كنم؟!...

مشرق- پيامبر خدا حضرت محمد مصطفی صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم فرمودند:‌ بر هر مسلمانى است كه هر روز صدقه بدهد. عرض شد: چه كسى توان اين كار را دارد؟ حضرت فرمود: برداشتنچيزهاى آسيب رسان از سر راه، صدقه‏ است؛ نشان دادن راه به ديگرى، صدقه است؛ عيادت از بيمار، صدقه است؛ امر به معروف، صدقه است؛ نهى از منكر، صدقه است و جواب سلام را دادن، صدقه است.

 متن حدیث: 

رسولُ اللّه صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله: إنَّ على كُلِّ مُسلمٍ في كلِّ يَومٍ صَدَقةً، قيلَ: مَن يُطِيقُ ذلكَ؟ قالَ صلى‏ الله ‏عليه و ‏آله و سلّم: إماطَتُكَ الأذى عنِ الطَّريقِ صَدَقةٌ، وإرشادُكَ الرَّجُلَ إلى الطَّريقِ صَدَقةٌ، وعِيادَتُكَ المَريضَ صَدَقةٌ، وأمرُكَ بالمَعروفِ صَدَقةٌ، و نَهيُكَ عنِ المُنكَرِ صَدَقةٌ، ورَدُّكَ السَّلامَ صَدَقَةٌ.

منبع:مشرق

مشرق- رسول خدا حضرت محمد مصطفی صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله فرمودند:
خداوند ـ تبارك و تعالى ـ مى‏‌فرمايد: محبوب‏ترينِ بندگانم نزد من، كسانى هستند كه براى من با
يكديگر دوستى مى‏‌كنند، دل‏بسته مسجدهايند و سحرگاهان به استغفار مشغول. 
آنان هستند كه هرگاه بخواهم زمينيان را كيفرى دهم، يادشان مى‏‌كنم و به سبب آنان، كيفر را از زمينيانْ بازمى‏‌دارم.

متن حدیث: 

عنه صلى‏ الله‏ عليه‏ و ‏آله:
يَقولُ اللّه‏ُ تَبارَكَ وتَعالى: إنَّ أحَبَّ العِبادِ إلَيَّ المُتَحابّون مِن أجلي، المُتَعَلِّقَةُ قُلوبُهُم بِالمَساجِدِ، وَالمُستَغِفرونَ بِالأَسحارِ، اُولئِكَ إذا أرَدتُ بِأَهلِ الأَرضِ عُقوبَةً ذَكَرتُهُم فَصَرَفتُ العُقوبَةَ عَنهُم.

منبع:مشرق